کنار کتاب ها ایستادم..
یقین داشتم کتابها مرا می شناسند..
" کتاب فردا دیر است"
اثر کافکا را ورق زدم:
انتها, پایان راهی ست که در اغاز بهترین بوده است/
کتاب را بستم,
و در اندیشه ها ناپدید شدم,
ایا عظمت کوه ها, از درونم فراتر است؟؟
نویسنده:مجاهد ظفری
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0